Nalatenschappen en stiefouders
Erfrecht
Eén op de drie huwelijken eindigt tegenwoordig in een echtscheiding. Vaak gaan de scheidende ouders enige tijd later opnieuw een relatie aan en gaan zij ook weer samenwonen. Zo ontstaan vaak de zogenaamde “samengestelde gezinnen”.
Het erfrecht bepaalt hoe het vermogen van een overleden persoon wordt verdeeld onder de nabestaanden. In een testament kan worden vastgelegd hoe die verdeling moet zijn. Zo kan iemand bepalen dat kinderen worden onterfd of dat de partner als enige erfgenaam wordt aangewezen. Wanneer mensen scheiden wordt nogal eens door de scheidende partners vergeten om hun testamenten aan te passen. Dit kan ertoe leiden dat de, op het moment van overlijden, ex-partner nog steeds als erfgenaam wordt beschouwd. Afhankelijk van de bewoordingen in het testament kan het vervolgens zo zijn dat de rechter moet bepalen of de ex-partner recht heeft op een deel van de nalatenschap.
Als er door de erflater nooit een testament is gemaakt, dan bepaalt de wet wie er erfgenamen zijn. Als eerste zijn dit de echtgenoot en de kinderen. Wanneer iemand dus hertrouwt, wordt de nieuwe partner ook erfgenaam. Stiefkinderen worden niet automatisch erfgenamen. Mocht dit dus wel wenselijk zijn, dan moet dit expliciet geregeld worden in een testament.
Naast het feit dat de nieuwe partner dus erfgenaam wordt, geldt deze ook als langstlevende ouder. Dit betekent dat de kinderen van de erflater een vordering krijgen op de stiefouder, die pas kan worden opgeëist na het overlijden van de stiefouder. Als de kinderen niet in het testament van de stiefouder zijn opgenomen, dan kunnen zij genoodzaakt zijn om na het overlijden van de stiefouder hun vordering bij de familie van deze persoon in te dienen.
Wanneer de stiefouder nog niet overleden is, hebben de kinderen mogelijk een geldvordering op de stiefouder uit de nalatenschap van de erflater. In sommige gevallen is deze stiefouder dan verplicht om bepaalde goederen beschikbaar te stellen voor de kinderen, maar behoudt wel het vruchtgebruik van deze goederen. Vruchtgebruik geeft personen, in dit geval de stiefouder, het recht om bezittingen die van iemand anders zijn te gebruiken. Een auto mag de stiefouder dus gebruiken, maar deze zal nooit verkocht mogen worden zonder toestemming van de kinderen. Voor spaargeld geldt dat, zonder specifieke testamentaire bepalingen, de stiefouder het geld mogelijk op kan maken. Het is daarom van belang om na een scheiding of na het hertrouwen de nalatenschap zorgvuldig te regelen.
Advies erfrecht advocaat nodig?
